Ik speel deze week toerist in eigen stad. Waarom zou je weggaan, als je in de op een na leukste stad ter wereld woont?
Dus slenter ik langs de grachten, zit ik op bankjes een boek te lezen en drink ik overal koffie en thee.
Het voordeel van in je eigen stad op vakantie zijn is dat je precies weet waar je moet zijn voor leuke eet- en koffietentjes. En waar je naar toe moet om de andere toeristen te vermijden. Ik loop nu doelgericht, doch slenterend, de juiste kant op (ook zo'n ding: ik weet waar ik ben). Een ander voordeel is dat je lopend plotseling allerlei mensen kunt tegen komen. Normaal scheur ik zelf altijd in hoog tempo door de straten, waardoor ik geen oog kan hebben voor andere mensen, behalve als ze mede weggebruikers zijn. Nu kwam ik in een paar uur tijd wel vijf bekenden tegen. Gezellig. Daarnaast ontdekte ik een instituut voor mediakunst waarvan ik niet wist dat het bestond. Ook altijd leuk.
Met andere woorden: deze stad is zo slecht nog niet. En eigenlijk valt het wel mee met die toeristen. Er zijn altijd rustige steegjes, parken en hele wijken waar geen toerist te vinden is. Je moet alleen even weten waar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten