Superieur

Dagelijks voel ik hoe ik tekort schiet. Als ik bijvoorbeeld internet bankier bij de ING. Dat zou eigenlijk bij de Triodosbank moeten zijn (waar je overigens niet per internet schijnt te kunnen bankieren). Of als ik bij de H&M kleren koop, omdat ik nou eenmaal winkelen haat en ze daar veel hebben. Of als ik de daklozenkrantverkoper met een licht verontschuldigende knik voorbij loop zonder het krantje te kopen dat ik toch nooit las. Maar er is één moment waarop ik me nog wel eens superieur wil voelen aan mijn medemensen. Dat is aan de band bij de Albert Heijn. Als ik mijn boodschappen uit mijn mandje heb gehaald, en de band vol ligt met bakjes tofu, biologische couscous, tomaten, komkommer, pasta, melk, yoghurt, en natuurlijk een fair trade sapje en dito chocoladereep van Verkade. (Dat zijn dan de dagen waarop ik geen verse pasta, wasmiddel, deo of koekjes koop. Op een bepaald moment komen de bio stroopwafels je neus uit.) Maar op goede dagen kijk ik dus slinks naar de boodschappen van de mensen voor en achter me in de rij en voel ik me goed. Daar kunnen hun Euroshopper of AH Exellent niet aan toppen.

Nou ja, het is maar een momentje. Maar ik word er dan toch even blij van, dat ik mijn eigen kleine bijdrage lever aan een betere wereld.