Eens in de twee weken sta ik in haar woonkamer, naast haar piano en probeer ik een fractie te bereiken van wat zij kan. Ze begeleidt me, terwijl ik braaf toonladders zing en haar aanwijzingen probeer op te volgen. Soms doet ze even iets voor, waarmee ze onbedoeld mij mijn nietigheid laat beseffen. Haar stem heeft een kracht die je omver kan blazen. Ze kan fluisterend zingen, maar ook uithalen vanuit het diepst van haar ziel. Met nonchalante gebaren strijkt ze haar rode haren uit haar ogen, terwijl ze intussen de mooiste melodieën op de piano speelt. Soms lijkt ze een meisje, dan weer een stoere vrouw, ze heeft een energie waar je u tegen zegt. Renee van Bavel zingt. En mij raakt ze er in ieder geval mee.
Op 5 december werd ze tweede tijdens de Nekkawedstrijd in Brussel (waarvan je hier de opnames kan zien). Daarmee won ze onder andere een tournee door België (september 2010). In de tussentijd is ze natuurlijk ook nog gewoon in Nederland te zien. Mis haar niet!
In de tussentijd oefen ik thuis braaf verder op mijn toonladders en liedjes. Het is helemaal niet erg om zo'n voorbeeld te hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten