Het mooie van kerst is in mijn geval dat ik cadeautjes krijg. Een daarvan was dit jaar een cd die ik van mijn broertje kreeg (die mijn hint, zijnde: 'ik wil wel graag de nieuwe Nederlandstalige cd van Ellen ten Damme en Ilja Leonard Pfeijffer', goed had opgepikt). Ik had een fragment langs zien komen op tv en wilde wel eens meer weten. Wat ben ik blij met dat idee!
Toen ik in eerste instantie de teksten las, hoorde ik er Acda en de Munnik-achtige melodien bij. Mannenstemmen die ontroeren, hartverscheurende melodieën, tweestemmig gezang dat tot tranen roert (bij mij althans best vaak). Maar door Ten Damme niets van dat al. De teksten worden er niet minder mooi of hartverscheurend van, maar het is allemaal niet zo zwaar. Sterker nog, het lijkt haast vrolijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten