Trouwen

Ik had twee huwelijken in drie dagen.
Dat is veel voor iemand die twijfelt aan verplichte nummertjes.
Vandaag zong ik met mijn koor op de trouwerij van een van onze tenoren in een kerkje in Schellingwoude. De ceremonie was mij iets te 'spiritueel', met kaarsen en bijbelfragmenten. Maar toen bij de bruidegom de tranen in zijn ogen schoten bij het horen van onze muziek, kreeg ik kippenvel.

Twee dagen geleden stond ik op het wad van Terschelling zelf te huilen toen het bruidspaar hun teksten uitsprak. Gelukkig was ik niet de enige en pinkte zelfs de stoerste jongen een traantje weg die ochtend. De officiële plechtigheid was vroeg in de ochtend snel op het gemeentehuis geregeld, zodat op het wad alle tijd was voor theater.

Wat ik de afgelopen dagen geleerd heb is dat je er in ieder geval echt van kan maken wat je zelf wil, dat stukjes (en dan met name die van familie) verboden moeten worden, hoe leuk ze ook zijn voor de intimi, dat de hele dag eten en drinken een geweldig tijdverdrijf is en dat een goede storm op het eind een prachtig eind van een feestje is.

Op bruiloften gaan mensen Belangrijke Dingen zeggen.
Over de Liefde, Relaties, het Leven.
Dat raakt. En zet je tot nadenken. Wat ik de komende tijd dus maar eens ga doen.

Want mocht ik ooit overgehaald worden tot zo'n beslissing, dan moet ik natuurlijk wel weten wie ik ben, en wat ik wil. zodat die ander zich daar geen zorgen over hoeft te maken. En dan wil ik een band die het dak er vanaf speelt, veel vrienden en wat familie, en een locatie die ontroert.
Maar ja, we zouden natuurlijk ook gewoon een ticket kunnen boeken naar een ver oord.