Ik omring mij al jaren met mensen die iets kunnen. Nou kan iedereen natuurlijk wel iets, maar deze mensen kunnen allemaal iets wat ik ook zou willen kunnen, of doen dat in ieder geval beter dan ik. Ze spelen piano, begeleiden zichzelf terwijl ze hun eigen liedjes zingen, maken prachtige theatervoorstellingen, weten steeds de mooiste foto's te maken, kunnen ontzettend goed fröbelen, dansen op bijzondere locaties en ga zo maar door.
Hun talenten maken me soms jaloers. Ik zou willen dat ik zo goed kon pianospelen, zingen of fröbelen. Maar ze maken me ook blij. Het is fijn om geïnspireerd te raken door vrienden. Het is heerlijk om zulke creatieve mensen om me heen te hebben. Soms resulteert het wel eens in chaos, als er teveel mensen om aandacht vragen tijdens een etentje of uitje. Dan lijkt het alsof iedereen zijn eigen talent moet tonen. Andere keren leidt het tot geweldige gesprekken of momenten, omdat er even extra straaltje licht bij komt, omdat even iets voorgedaan wordt op de piano, of iemand iets moois laat zien. Het maakt me ook steeds zo trots. Op mijn vrienden, en op de dingen die ze doen.
En natuurlijk heb ik ook ambities. En werk ik daar aan.
In de tussentijd laat ik me graag raken door de mensen die me dierbaar zijn.
Zoals Amis, die hieronder zingt en hier schrijft.
1 opmerking:
Ik heb een vriendin, die schrijft van die mooie stukjes. Waar ik maar wat neerklieder over wat ik allemaal meemaak, weet zij van nog van de rommel in haar straat een poetisch avontuur te maken. Fijn, van die vrienden ;) (en ik voel me vereerd op je blog te staan... thanks!)
Een reactie posten