dinsdag 5 januari 2010

Moord

Het moest er eens van komen. Dat ik in de nabije omgeving van een misdrijf zou zijn. Mijn leven was te lang een oase van rust en regelmaat, dat kon niet goed gaan. Daarnaast, in een wereldstad als Amsterdam kan je natuurlijk niet verwachten dat je de ellende kunt ontlopen. Als je al met veel pijn en moeite de verleidingen van drank, drugs en hoererij hebt kunnen weerstaan, loop je nog altijd het gevaar tot beroving, aanranding of op zijn minst de harde hand van de wet die op onverwachte plekken bonnen uit staat te delen aan fietsers die zonder licht door rood rijden.
Niets van dat al had zich in mijn geval voorgedaan. Drugs heb ik pas in New York gebruikt, ik drink met mate en heb tot nu toe nog altijd een werkende fietslamp gehad. Maar nu is het moment dan gekomen. Er is een misdrijf gepleegd in mijn straat. Twee huizen naast dat van mij wel te verstaan. En niet zo maar een misdrijf. Het eindigde in moord. Een dode! Door mijn, míjn, buren, gevonden. Met andere woorden: ik ben zelf waarschijnlijk ook aan de dood ontsnapt. Als het gevaar zo dichtbij komt, loop je zelf ook gevaar, toch?
Gisteren belde de recherche laat op de avond aan om mij 'enkele vragen' te stellen. Op zijn CSI's zeg maar. Daarna heeft de politie urenlang met wel vijf voertuigen mijn straat geblokkeerd om het lopende onderzoek te verrichten. Om vier uur 's nachts verdwenen de auto's (die al die tijd met draaiende motor, ik denk voor de verwarming, daar hadden gestaan), en werd het eindelijk weer rustig Vandaag werd ik daadwerkelijk door iemand aangesproken die al van het feit op de hoogte was zonder überhaupt in mijn buurt te wonen. Ik verwachtte vervolgens dat Hart van Nederland op de stoep zou staan en belde al naar huis om mijn familie gerust te stellen.
Maar goed. Het valt dus allemaal wel mee. In een kraakpand is iemand dood gevonden (wat direct tot de vraag leidt wat mijn buren daar dan deden?). Volgens de politie was er eerder op de avond een gevecht geweest, maar aangezien ik op een feestje was, heb ik daar niets van gemerkt.
Het treurige is dat het om een kraker gaat, waarschijnlijk een van de dronken Russen die mij soms 's nachts wakker houden met hun discussies. Als de politie al uitvindt hoe het misdrijf heeft plaatsgevonden, zal er dan verder nog iets gebeuren? Waarschijnlijk niet. Want wie maakt zich nou druk om krakende alcoholisten uit Rusland? Ik hoop dat iemand uiteindelijk zijn moeder zal bellen om haar op de hoogte te stellen van het nare nieuws. Zodat ze begrijpt waarom ze niets meer van hem hoort.

Geen opmerkingen: