Over een paar dagen begint het IDFA weer; tien dagen vol interessante, ontroerende, mooie en heftige documentaires. Ik verheug me al weken. Ik kan niet wachten tot de lichten langzaam uitgaan, onderstaande trailer (gemaakt door Jaap Drupsteen) klinkt, en ik me kan verliezen in de werelden van anderen. Het gevoel dat erbij hoort, om om tien uur op een doordeweekse ochtend met een kopje koffie in een zaal met twintig anderen naar een Amerikaanse school uit de jaren zestig af te reizen. Of om op vrijdagavond, tussen honderden andere mensen me te begeven naar eenfilm over water. Ieder moment is weer anders, ze zijn allemaal heerlijk.
Afgelopen weekend heb ik dagenlang gelezen, geselecteerd en gepland, om eindelijk tot een prachtig schema te komen. Volgende week duik ik onder, om 25 films te zien, over Afrika, kapitalisme, wereldverbeteraars, mondialisme en muziek. En ik ga ongevraagd (want dit is tenslotte mijn uitlaatklep en wie het niet wil weten leest het lekker niet) mijn conclusies hier achterlaten.
Voor iedereen die nog wat tijd moet doden volgende week, koop een kaartje voor: The Yes Men Fix the World, Tapped, Food Inc. U.N.ME of The Miscreants of Taliwood, om er maar een paar te noemen. Voor iedereen die alvast een fijn voorproefje wil, bij deze een link naar een van mijn favorieten van vorig jaar (die je wellicht in 2 delen moet kijken, ivm het programma waarin hij speelt). Pas op, je zou er wel eens een bewuste consument van kunnen worden..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten