Onder mijn e-mails, boven deze blog. Zelf bij de belastingdienst kennen ze me onder deze naam.
Ik zag deze zin ooit op een menu bord buiten een café in Nieuw Zeeland staan. Life is for living. Geen idee wat je geserveerd kreeg als je ernaar zou vragen. Het gerecht des levens misschien, met alle ingrediënten die je kan verzinnen; verdriet, plezier, geluk, liefde, angst, blijdschap, ongeluk, spanning, verveling. Ga zo maar door.
Ik vind het een mooie zin. Soms vergeet ik de betekenis even. Dan wordt het een 'dingetje'. Een tegelwijsheid.
Maar meestal duurt dat niet lang en realiseer ik me alweer snel waar het voor mij voor staat: kiezen om te doen wat je doet. Dromen durven te hebben en die proberen te verwezenlijken. Niet blijven hangen in situaties waar je niet blij van wordt. Je steeds weer realiseren dat jij de enige bent die jouw leven leeft. Durven. Doen.
Dat weerhoudt me er overigens niet van om regelmatig weg te suffen en me te nestelen in gemakzucht. Waarbij ik niet nadenk over wat ik doe, of waarom. Tot er weer iets gebeurt dat me doet realiseren dat ik leef, en dat ik dat met overtuiging moet doen.
Onderstaand symbool is voor mij onlosmakelijk hiermee verbonden. De Koru, die staat voor de wijze waarop het leven hetzelfde blijft en tegelijkertijd verandert.
1 opmerking:
Mooi bericht. Fijn ook om eindelijk eens te weten waar dat 'Life is for Living' vandaan komt ;) Het is je trademark geworden, das cool!
Ik kan (as befits me)nog altijd niet kiezen; Making sense of the world & Not just an idea. Maarja ze passen eigenlijk wel bij elkaar. Nadenken. En dan gewoon doen. Dus. Want Life is for living.
Een reactie posten