Het is angstaanjagend hoe sommige mensen elkaar vast kunnen zetten. Meestal zie je dat in -vaak inmiddels slechtlopende - relaties, waarbij de één weg wil en de ander bang is om verlaten te worden. Of bij vriendschappen die al aan hun laatste draadje bungelen maar nog niet helemaal verbroken zijn. In beide gevallen is het mogelijk om, zij het pijnlijk, het pact te verbreken. Veel moeilijker is het met familie. Die is er je hele leven, of je nou wil of niet. Een onbreekbare band, die je voor altijd met mensen verbindt, die je misschien zelf nooit zou hebben uitgekozen om mee verbonden te zijn.
Maar wat als die band tussen jou en je tweelingzus is?
In de documentaire L.A.Raeven, de verbeelding voorbij, wordt dat dilemma getoond. Meer dan over hun kunst, die fascinerend en soms zelfs eng is, zoomt deze film (in premiere gegaan tijdens het IDFA, en nu in verkorte versie te zien bij Holland Doc) in op de benauwende en hechte band tussen de zussen Liesbeth en Angelique Raeven.
Vaak is het letterlijk, dat inzoomen. Met veel close-ups, die je het gevoel geven dat je op hun huid zit, net zoals zij op elkaars huid zitten. Alles hebben ze samen gedaan: geboren worden, opgroeien, anorexia krijgen, kunst maken. En nu wil er één weg, en de ander wil niet verlaten worden.
Opvallend is dat ze voortdurend elkaars naam noemen, ook als ze alleen (weliswaar met cameraploeg) in hun huis zijn. Het lijkt alsof het noemen van de naam van de ander hen hun eigen identiteit geeft. Jij bent Liesbeth, ik Angelique. Hun zelf verkozen gevangenschap geeft geen ruimte voor liefde, tederheid, intimiteit. Althans, niet voor elkaar. Het enige lichamelijke contact dat ze hebben zijn de drie zoenen op de wang, wanneer Liesbeth met haar nieuwe vriend op vakantie gaat. Verder staan ze voortdurend naast elkaar, los van elkaar. Alsof ze zich willen afkeren van de ander, terwijl ze toch zo overduidelijk bij elkaar horen. Zelfs de familiefilmpjes die tijdens hun jeugd gemaakt zijn, tonen al iets van de onrust en de frictie nu voortdurend aanwezig is.
Ik wilde voortdurend roepen: Ren meisjes! Ren! Ga de wereld in, en ontdek andere mensen! En lach eens!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten