zondag 30 januari 2011

Geur

Wanneer ik in een donkere zaal van een voorstelling of film zit te genieten valt het me iedere keer weer op: alle geuren om me heen. De meneer voor me die een heerlijke aftershave op heeft, het wanstaltige parfum van de vrouw schuin achter me. Soms zijn het kleine vleugjes, die heel even je neus passeren en nooit meer terug komen. Andere keren ruik je ze steeds wanneer je gaat verzitten en iets te dicht bij je buurman of -vrouw komt. Helaas zijn het niet altijd fijne geurtjes. Soms bevatten ze de zweetlucht van iemand die net iets te hard moest fietsen om op tijd te zijn, of een eau de toilette die niet past.

Hoe dan ook: mijn conclusie is: geuren bepalen je perceptie van een voorstelling of film. Steeds weer als ik iets ruik, dwalen mijn gedachten af van wat zich voor mijn ogen afspeelt, en vraag ik me af of ik het anders zou ontvangen als de geur die ik ruik lekkerder of juist viezer zou zijn. En hoe zou die perceptie dan zijn? Zou ik de voorstelling dan minder mooi vinden? Zou ik minder hard lachend naar voren buigen, omdat ik de odeur van de persoon voor me zou willen vermijden?

Mijn volgende gedachte is dan steeds weer om het eens uit te proberen. Ik zou wel eens een geurenvoorstelling willen maken, waarbij je dan, tijdens het stuk of de film, verschillende geurtjes toegewaaid krijgt. Vervolgens moet je de voorstelling een tweede keer zien, met andere geurtjes, om te kijken of er een verschil is. Ik weet wat je nu wil zeggen en ik zal je voor zijn: hierbij faalt het experiment alweer jammerlijk. Want wanneer je een voorstelling voor de tweede keer ziet, zijn er al twee variabelen: de geurtjes én het feit dat je weet wat er komen gaat, waardoor iedere mogelijke vergelijking niet opgaat.

En dus worden mijn gedachten weer bruut gestopt. Want het is niet mogelijk om te zien of het wat uitmaakt. Toch word ik ook iedere keer weer blij als mijn geurenexperiment door mijn hoofd schiet. Je krijgt gratis en voor niets iedere voorstelling nog een extra belevenis erbij, waarvan misschien niet iedereen zich bewust is, maar die naar mijn idee zeker bijdraagt aan een voorstelling of film. Let er zelf maar eens op, de volgende keer dat je in een donkere zaal zit. En fiets niet te hard op weg naar het theater.

1 opmerking:

Anoniem zei

http://en.wikipedia.org/wiki/Polyester_%28film%29