Beestjes

Lieveheersbeestjes, welteverstaan.
Ik zie ze opeens overal. Het lijkt wel een plaag. Want geloof me, een lieveheersbeestje op een dag is leuk, maar twintig wordt vervelend.
Vandaag zat er eentje op mijn stuur, toen ik mijn fiets losmaakte bij mijn werk. In plaats van dattie wegvloog bleef hij zitten. Dus terwijl ik richting het Waterlooplein fietste kroop hij over mijn stuur, richting mijn hand. Daar vond hij blijkbaar een veilig plekje want tot aan de Sarphatistraat bleef hij daar zitten. Ik begon me lichtelijk ongerust te maken over zijn familie, waar hij plotseling wel erg ver van was verwijderd. Bij de Sarphatistraat wandelde hij de andere kant op, richting het slot dat om mijn stuur hangt. Pas toen ik onder de brug naar de Indische buurt fietste vloog hij weg.
Om van mijn ongerustheid af te komen heb ik nu maar bedacht dat hij de reiskriebels had en dat hij zin had om nieuwe dingen te gaan zien en andere werelden te ontdekken. Het was gewoon een reislustig lieveheersbeestje.