Ik ben verslaafd. Ontzettend verslaafd.
Als ik een tijdje zonder zit, word ik zenuwachtig.
Ik blijf maar checken of ik weer een nieuwe dosis kan krijgen.
Op het moment dat ik die krijg voelt het heerlijk. Ik word langzaam high, blij, gelukkig. Na afloop blijft dat gevoel nog een tijdje hangen, om langzaam maar zeker weer te verdwijnen en plaats te maken voor het verlangen naar meer.
In het begin kon ik er echt geen genoeg van krijgen. Ik bleef het geluksgevoel opzoeken.
Ik zag mijn vrienden niet meer, bleef steeds thuis op de bank hangen en had genoeg aan mijn drug. Vervolgens probeerde ik uit alle macht vrienden ook zo gek te krijgen dat ze eraan gingen. Dan kan je het geluk delen, dat is natuurlijk ook mooi. Ik probeerde hen te overtuigen van het heerlijke gevoel, maar helaas heb ik tot dusver nog niemand zo ver gekregen en moet ik dus steeds weer in mijn eentje de trip aangaan.
Ik hoop dat het nooit ophoudt, dit gevoel. Wat ontzettend heerlijk dat dit op deze wereld bestaat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten