Er gaat (bijna) niets boven het IDFA. Ik kan misschien nog drie andere dingen bedenken, maar dan houdt het ook op. Een dag lang in een zaal zitten en allerlei verschillende werelden over je heen laten komen die inspireren, nieuwe ideeën laten opborrelen en prachtige verhalen vertellen.
Vandaag was het Amerika-dag. Met een docu over de Amerikaanse staatsschuld, die ik niet kan navertellen maar die veel indruk maakte, films over JFK, over Clinton, over hippies in de Californische woestijn en over de onbegrijpelijke situatie in Darfur.
Hoewel de laatste de minst 'mooie' film was was dit de enige documentaire waarvan ik dacht, hier is het medium voor bedoeld. Of: zo moet het gebruikt worden.
Waar ik echter ook de hele dag blij van werd waren de kleine gedachten die door mijn hoofd schoten: Wat had JFK vreemd haar, wat een gek beestje daar achter op die bus, wat kon Jacky K haar voeten gek buigen, wat zijn Afrikaanse kindjes mooi, he, die meneer trekt zijn kind uit beeld, wat kijkt die vrouw achter Clinton zuur.
En vooral: wat een bizarre wereld is dit toch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten