Je kunt er niet omheen vandaag. Ieder zichzelf respecterend televisieprogramma gaat over Obama.
Natuurlijk zat ik ook rond zes uur te kijken naar zijn toespraak. Die zoals altijd weer overtuigend was. Rustig, zeker. En hoewel ik er niet voor wil vallen, en ik grote menigten eigenlijk beangstigend vind, krijg ik hier kippenvel van.
Ik hoop dat hij zijn beloftes nakomt, wat betreft Guantanamo Bay, Irak, Afghanistan. Ik hoop dat hij daadwerkelijk dichtbij zijn volk blijft staan en zich niet laat meeslepen in politiek gekonkel en gedoe. Ik hoop dat al die mensen die vandaag in de vroege ochtendkou al stonden te wachten op de man die hen verandering belooft, niet teleurgesteld worden. Wat hij zegt klinkt in ieder geval prachtig. En ik hoop dat hij het verleden niet laat rusten, dat hij alsnog zorgt voor gerechtigheid, dat hij de mensen die verantwoordelijk zijn voor grote fouten die in het verleden gemaakt zijn, alsnog op hun verantwoordelijkheid wijst. Op zijn minst.
Maar voor vandaag was het een mooie dag. Met kippenvel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten